(قسمت هفتم)
#داستان
طبق یکی از مقالاتی که مطالعه کردم و ارجاع آن را در پاورقی ذکر کرده‌ام، سال 1340 شمسی جشن 2500 ساله آزادی یهود در فلسطین اشغالی برپا شد و سومین کنگره یهود به سپاسگزاری از کوروش اختصاص یافت. محمدرضا پهلوی که جریان جشن 2500 ساله در تلاویو را متوجه می‌شود، به پیشنهاد یکی از مشاوران تصمیم به برگزاری چنین جشنی می‌گیرد تا از نام کوروش و هخامنشیان ، هم برای نشان دادن قدرت و شکوه حکومتش و هم برای مشروعیت دادن به حکومتش استفاده کند.👌
در سال 1340 این تصمیم گرفته می‌شود و قرار به برگزاری آن می‌شود؛ اما به سبب وضع بد اقتصادی جامعه و کمبود بودجه، به سال 1342 موکول می‌شود؛ ولی باز به سبب شرایط وخیم اقتصادی و هزینه‌های بالایی که برای این طرح در نظر گرفته بودند، در سال 42 هم نتوانستند این طرح را اجرا کنند. بنابراین تصمیم می‌گیرند این طرح در سال 1344 برگزار شود و باز در این سال هم امکان برگزاری فراهم نمی‌شود. 😐
بنابراین برای آبان 46 برنامه ریزی می‌شود ولی همچنان به سبب کمبود بودجه و هزینه‌های سنگینی که بابت جشن تاجگذاری پرداخت شده بود، بودجه کافی برای طرح جشن 2500 ساله نداشتند.😐 بنابراین جشن به 1350 انداخته می‌شود و بالاخره در این تاریخ جشن با هزینه بالایی برگزار می‌شود.🙄 برخی کشورها و مردم ایران نسبت به این اقدام شاه اعتراض می‌کنند که چرا در شرایط سخت مالی و اقتصادی مردم ایران، اقدام به اجرای جشن 2500 ساله می‌کند!😒
در این میان در تمام این سال‌ها یهودیان از این طرح حمایت می‌کردند و محمدرضا پهلوی را برای اجرای آن تشویق می‌کردند.😏
- دلیل این تشویق‌ها چه بوده⁉️
کریمی: برای اینکه شروع تاریخ ایران را بدین نحو، همان تاریخ آزادی یهود یعنی 2500 قرار می‌دادند و کوروش که منجی یهود در آن دوره از تاریخ بود نیز به عنوان نقطه اشتراک ایران و یهود (تلاویو) مطرح می‌شد و به این شکل در بین جوامع جهانی، بین ایران و یهودیان تفاهم، همراهی و همدلی به نمایش گذاشته می‌شد و از این موقعیت برای افزایش ارتباط دیپلماتیک با ایران استفاده می‌کردند.😒